Minggu, 19 Oktober 2014

drama sugih lan mlarat

drama bahasa idramayu

sugih lan mlarat

( ning sebuah desa, urip bocah yatim sing keluargane pas-pasan sedina-dinae sekolah bari mbantu         kakange dagangan gorengan ning sekolahane )

Ibu aminah                   : Nok, uwis siap durung ?
sa'adah                         : Uwis ma............
ibu aminah                   : ya,....... wis pragat durung gorengane ? ( mareki yesi )
yesi                              : wis ma, ( bari siap-siap nyiapaken gorengan )
sa'adah                         : yayu gage mangkat kitae uwis siap
yesi                              : iya sa, yu gage

( yesi karo sa'adah mareki emboke )

yesi                              : ma, kula karo sa'adah arep mangkat dikit ya ? ( salaman karo emboke )
ibu amninah                : yawis iya nok, ati-ati ning dalan ya, baka tiba tangi dewek ya ( bari gemuyu)
sa'adah,yesi                 : iya ma, assalamu'alaikum

( akhire sa'adah karo yesi mangkat ning sekolahan bari gawa gorengan. setekae ning sekolahan             sa'adah karo yesi ketemu karo dede )

dede                           : sa'adah........ ( mareki )
sa'adah                       : eh dede........( mandeg )
yesi                            : ana apa de ? pengen tuku gorengan tah ?
dede                           : ora papa yu..............
                                       pengen dagangan tah sa ? olih ngewangi beli ?
sa'adah                      : hmm.......... olih-olih bae
yesi                           : yawis, dagangane ning kana bae yu..... ( nunjuk sa'adah ), biasane kana rame
dede,sa'adah             : ayo......

( bocah telu kuen nujuh ning tempat sing rameh, tiba-tiba teka bocah nakal sing sok sugih )

dede,sa'adah,yesi    : gorengan ! gorengan anget, gorengan anget,.... mangatus perak enak coy....
yoko                        : ( nabrak sa'adah sampe gorengane tigel )
dede                        : masya allah !!! due mata belih sih ! ari mlaku kuh sing bener coba ( nyewot )
yoko                       : duwe kelles..... sira paling gah sing ora duwe mata
helmi                      : mbu dih ! tingeling bae ( ngedek-ngedek gorengan )
dede                        : sombong temen sih ! mentang-mentang wong mampu, dadi seenake bae                                                (nyewot  )                  



Yesi                        : wis baelah de. Orapapa ( njokot gorengan karo sa’adah )
Dede                      : aja kaya konon yes, eman ikuh gorengane ! yayu kan wis pegel-pgel masa                                             arep  di jorna bae
Sa’adah                  : yawislah wis terlanjur. Arep priwe maning
Helmi                    : huh……… ! gorengan kaya konon bae luh diemani !
Yoko                      : iyah dih, gari di jorna bae si
Dede                      : eh bisa meneng beli coba !
Sa’adah                  : wis de, sabar , mending lunga bae yu, aja ning kene maning ( nggandeng dede                                      bari yesi )
Yesi                       : yayu, dari pada ning kene, rishi bae,

( teng-teng,tng akhire bel manjaing muni )

Yesi                       : igah bel e wis moni, manjing yu,….!
Sa’adah                 : yu, ayu de manjing( nggandeng tangane dede )
Dede                     : yu  ! ( nggawa nampan sing tibel mau, )

( 5 jam wis kelewat, bel balik akhire muni, dede, sa’adah bari yesi balik bareng terus ketemu maning karo helmi lan yoko )

Yoko                    : woy wong mlarat ! ( nunjuk sa’adah karo yesi )
Helmi                  : melas temen ya uripe sira, wis bapane laka, uripe mlarat, dagang gorengan pisan                                  ( ngeceh-ngeceh )
Dede                   : eh ari ngomong kuh dijaga gah kena, aja padu ceplos bae, cilike durung diadani sih                               ya ( nyewot )
Yesi                    : husst….. ngomonge aja kaya konon, beli kena de.. ( marai dede )
Yoko                  : ( emang kenyataane bener wong mlarat jeh, ora salah ora apa ( gemuyu )
Helmi                 : HA-HA-HA
SA’ADAH         : wis gah de, aja diladeni maning, balik bae yu de ( nggandeng tagine dede )
Dede                  : yawis yu, awas sira ! ( nunjuk helmi karo yoko )                                                
Yoko,helmi        : awas ya minggir laka dalan ya mabur

( akhire dede, sa’adah yesi, balik bareng, helmi karo yoko balik dewek sesampee sa’adah karo yesi teka ning umah sa’adah karo yesi kanda tentang gorengane ning emboke )

Sa’adah,yesi     : assalamu”alaikum ( ngetok lawang )
Ibu aminah       : wa’alaikumsalam ( mbuka lawang )
Sa’adah            : ( nangis-nangis ) ma maaf ma……
Ibu aminah      : kenagapa nok..? tiba ning dalan tha ?
Sa’adah            : gorengane bu…..
Ibu aminah       ; gorengane urip ? masya allah
Yesi                  : beli ma….. beli gorengane tigel ma..
Ibu aminah       : nepluk ning endi ?
Sa’adah            : ning sekolahan. Kenang bocah nakal
Ibu aminah       : yawis gorengane sing nepluke nganggo ayam bae
Sa’adah            : ayam mangan gorengan ?
Ibu aminah      : teplukaken bae gorengane ning kandang ayam
Sa’adah            : ya, wis…….

( ning dalan, helmi karo yoko balik nganggop sepede )

Helmi              : yok balapan tah
Yoko               : lah ayu
Helmi              : 1,2,3

( lagi enak-enake balapan, ning tengah dalan, yoko mai weruh helmi )

yoko                : iku ban’e muter
Helmi              : ( ndeleng ban sepede ) endi …?
Helmi              : iku yok anan kucing
Yoko                : wah bobadan bae ( mbelokaken setir ) wah. Wah
Yoko                : aduh… lailahaillawah sira luh hel, ora wara-wara
Helmi               : ( mandeg ) mau wis tek wara
Yoko                : ya mbu, bokatan sirae bebodo
Helmi               : ( ndodok ) bantuin kita tangi gah yok
Yoko                : ( tangi lan mbantu helmi tangi ) lah..lah…lah. kita kan sing tiba masa ira sing                                         njaluk tolong
helmi               : hahaha...... yok jare kita mah ! sira mau tiba luh kwalat kenang ngedek-ngedek                                     gorengane sa'adah
Yoko                : iya paling….
Helmi              : yawis gage balik, ngko di obati ning umah bae

( yoko karo helmi akhire balik ning umah, sesampean ning umah sikile yoko di obati )
( keluargane ibu aminah lan dede ngrungu baka yoko tiba sing sepede terus due niat niliki )

Dina esuke ng umahe yoko
Ibu aminah      : assalamu’alaikum ( ngetok lawing )
Helmi              : wa’alaikumsalam ( mbuka lawing ) eh ana tamu, ayu manjing bae
Kabeane          : iya ( manjing ning jero umah )
Dede                 pien kabare yokoe ? ( mareki yoko )
Hemi               : ( alkhamdulilah mendingan
Dede                : syukurlah
Sa’adah            : pien yok lara beli ?
Yoko                 : awak sih lara, tapi kine wis mendingan
sa’adah             : oh syukurlah ari wis mendingan mah ( nyengir )
yoko                 : sa. Maaf ya kita sering ngeceh-ngeceh keluargane sira !
helmi                : iya sa kita gah pada bae minta maaf
sa’adah             : iya, sedurunge ira jaluk maaf uwis tek maafaken

( akhire yoko kaaro sa'adah wawuan karo sa'adah )